Internet Protocol versie 4 (IPv4) is de vierde versie van de standaard voor het routen van internetverkeer en andere packet switched (pakketgeschakelde) netwerken, geïntroduceerd in 1982 door de Internet Engineering Task Force (IETF). IPv4 is de meest gebruikte versie van het protocol, ondanks de beperkingen van de 32-bits adresruimte. Met iets minder dan 4,3 miljard beschikbare unieke adressen begon het beschikbare aantal adressen snel op te raken. Zonder slimme vindingrijkheid door de jaren heen om de levensduur van het protocol te verlengen, droogde de pool van beschikbare adressen pas in 2011 op.
Wat is een IP-adres?
Een Internet Protocol-adres is een unieke identificatie voor apparaten die zijn verbonden met een netwerk. Door de unieke identificatie kunnen apparaten elkaar vinden en met elkaar communiceren. Aanvankelijk waren netwerkapparaten de belangrijkste typen apparaten waarvoor een IP-adres nodig was, zoals computers, servers, routers en printers. Echter, met het Internet of Things (het internet van dingen) bevat de lijst ook mobiele telefoons, televisies, koelkasten, auto’s, gloeilampen of alles wat informatie via een netwerk kan ontvangen of uitwisselen.
IPv4-adressering begrijpen
Een IPv4-adres is een reeks van vier acht-bits binaire getallen, gescheiden door een decimale punt. Hoewel u elk nummeringsysteem kunt gebruiken om een uniek 32-bits nummer aan te duiden, worden IP-adressen meestal uitgedrukt in punt-decimale notatie.
Site | Punt-decimaal | Binair |
---|---|---|
Google.com | 172.217.168.238 | 10101100.11011001.10101000.11101110 |
Facebook.com | 31.13.84.36 | 00011111.00001101.01010100.00100100 |
Pinterest.com | 151.101.0.84 | 10010111.01100101.00000000.01010100 |
Vroege IPv4-routing
Aanvankelijk definieerde de standaard het eerste octet als een netwerk-ID, maar met slechts 256 unieke waarden raakte het aantal beschikbare netwerken snel op. Verschillende wijzigingen die door de jaren heen zijn aangebracht, hebben de levensduur van IPv4 verlengd. Eerst kwam de onderverdeling van de beschikbare adressen in vijf klassen: A, B, C, D en E.
Het klassensysteem definieerde tot welke klasse een netwerk behoort op basis van zijn eerste octet.
- Het eerste octet van klasse A-netwerk begint met 0. Het eerste octet identificeert het netwerk. Klasse A ondersteunt 127 netwerken, elk met 16 miljoen hosts.
- Het eerste octet van klasse B-netwerk begint met 10. Het eerste en tweede octet identificeren het netwerk. Klasse B ondersteunt 16.000 netwerken, elk met 65.000 hosts.
- Het eerste octet van klasse C-netwerk begint met 110. De eerste drie octetten identificeren het netwerk. Klasse C ondersteunt 2 miljoen netwerken, elk met 254 hosts.
- Het eerste octet van klasse D-netwerk begint met 1110. Klasse D is gereserveerd voor multicast-groepen.
- Het eerste octet van klasse E-netwerk begint met 1111. Klasse E is gereserveerd voor toekomstig gebruik.
Elke klasse gebruikte een verschillend aantal bits om het netwerk te identificeren, wat invloed had op het aantal netwerken en hosts dat elke klasse kon herbergen. De eerste drie octetten van Klasse C beschreven bijvoorbeeld het netwerk, terwijl het vierde de host op het netwerk beschreef. Later verving de IETF het klassensysteem (‘classful’ genoemd) door subnetmaskers waardoor de verspreiding van adressen op elke adresbitgrens mogelijk werd.
Wilt u het IPv4-adres van uw website weten? Onze gratis website IP-adres tool kan uw IPv4- en IPv6-adressen voor u ophalen.
IPv4 vandaag
In 1993 gaf de introductie van Classless Inter-Domain Routing (CIDR) meer flexibiliteit bij het toewijzen van blokken adressen. CIDR voegt een achtervoegsel toe aan het IP-adres om te identificeren hoeveel van de voorste bits het netwerkadres vormen. Voor IPv4 betekent dat een getal tussen 0 en 32. Hoe hoger het achtervoegsel, hoe minder beschikbare hostadressen op het netwerk beschikbaar zijn.
CIDR vertraagde de groei van routingtabellen en verlengde de levensduur van IPv4 door het aantal verspilde adressen dat het klassensysteem teisterde te verminderen. CIDR is tot op de dag van vandaag de meest gebruikte netwerkroutingmethode voor zowel IPv4- als IPv6-routing.
Opraken van IPv4-adressen
In 2011 werden voor het laatst IPv4-adresblokken verdeeld over de vijf regional Internet registries, waarvan er één binnen enkele maanden niet één adres meer had. De individuele internetproviders houden IPv4 in leven door adressen te recyclen zodra die beschikbaar komen.
Zoals eerder opgemerkt, heeft IPv4 een limiet van bijna 4,3 miljard beschikbare adressen. Met de explosieve groei van internet en het Internet of Things (het internet van dingen) raakte het aantal beschikbare adressen snel op. Om de situatie te verbeteren heeft de IETF IPv6 uitgebracht met zijn 128-bits adresruimte voor een nagenoeg onuitputtelijke 340 undeciljoen (340 gevolgd door 37 nullen) beschikbare adressen. Lees meer over het opraken van IPv4-adressen.
IPv4- en IPv6-compatibiliteit
Hoewel IPv4 en IPv6 beide CIDR gebruiken om hun netwerk- en hostadressering te verwerken, zijn de twee protocollen niet uitwisselbaar. IPv6 lost ook veel andere netwerkproblemen op die inherent zijn aan IPv4, zoals kleinere routingtabellen, vereenvoudigde packet headers en gebruikt multicast in plaats van broadcast.
Een enkel apparaat kan zowel IPv4 als IPv6 ondersteunen. Dual-stack IP zorgt ervoor dat één router, switch of server beide adresruimten kan verwerken. U kunt met een IPv4-verbinding geen verbinding maken met een alleen-IPv6-apparaat en omgekeerd.
IPv4-snelheid
Een deel van de bagage die IPv4 vervoert om het aantal adressen uit te breiden, heeft invloed op de netwerksnelheid. In de perfecte IPv6-omgeving presteert IPv6 beter dan IPv4. Maar ook het IPv6-netwerk vereist nog steeds werk, en dus is IPv4, afhankelijk van de lokale architectuur, vaak sneller. Een algoritme genaamd Happy Eyeballs dat door sommige browsers wordt gebruikt, test de snelheid van beide netwerkprotocollen en gebruikt de snellere versie.
DNS voor IPv4 en IPv6
Het Domain Name System (DNS) ondersteunt beide protocollen. Het DNS slaat de IP-adressen op voor een van beide of beide en reageert met beide IP-adressen op elke request om domain name resolution (een site kan meerdere adressen hebben voor elk van de protocollen).
DNS plaatst IPv4-adressen in het A-record. Het DNS-systeem slaat IPv6-adressen op in het AAAA-record. De client kan dan beslissen welk protocol hij gebruikt.
Monitoring van uw IPv4-adressen
Het IP-adres is een kwetsbaar onderdeel van het netwerkprotocol. Als een hacker toegang krijgt tot de DNS-instellingen kan hij de IP-adressen wijzigen. Door dit te doen, kunnen ze gebruikers naar een schadelijke site leiden of gewoon voorkomen dat gebruikers toegang krijgen tot een bestemming. Om te beschermen tegen hacking kan een DNS-controleregel het IP-adres één keer per minuut verifiëren. Een DNS-controleregel kan ook andere records in uw DNS controleren en verifiëren, zoals MX- en NS-records.
Monitor zowel IPv4 als IPv6
Dat beide protocollen naar dezelfde server routen, betekent niet dat beide protocollen werken. Uitdrukkelijk monitoren van IPv6 en IPv4 is mogelijk met uptime monitoring (voor websites en webservices). Kies een van de protocollen in de controleregelinstellingen en kies dan de controlestations. Kies voor IPv6 controlestations die alleen native IPv6 ondersteunen of gebruik ze allemaal met IPv6-simulatie via IPv4.
Welk protocol ondersteunt mijn site?
Gebruik de gratis tool DNS Rapport: voer een domeinnaam in, bijvoorbeeld uptrends.nl, en klik op Start test.
De gratis tool DNS Rapport achterhaalt het adres. Dat wil zeggen dat de tool het DNS-systeem verzoekt en uw DNS-records ophaalt. Scrol door de resultaten en zoek naar de A- en AAAA-records. Mogelijk hebt u er meerdere van een van beide of geen van de andere.
- Als de resultaten een A-record bevatten, ondersteunt de site IPv4 (de meeste sites doen dit).
- Als de resultaten een AAAA-record bevatten, ondersteunt de site IPv6 (minder gebruikelijk).
- Als de site resultaten voor beide heeft, ondersteunt de site beide.
Kernpunten
- IPv4 is het meest gebruikte protocol over IPv6.
- IPv6 lost het probleem van adresuitputting met IPv4 op.
- IPv4 gebruikt een 32-bits adresseringssysteem.
- IPv6 en IPv4 kunnen op hetzelfde apparaat bestaan met dual-stack ingeschakeld.
- Happy Eyeballs is een algoritme waarmee het apparaat of de browser het snellere protocol vanaf een bestemming kan kiezen.
- IPv6 zal uiteindelijk IPv4 vervangen, en de adoptie van IPv6 groeit elk jaar met 5%.
- Een website of -service die beschikbaar is via het ene protocol kan mogelijk fout gaan via het andere. Monitor zowel IPv6- als IPv4-adressen op beschikbaarheid.
Probeer Uptrends gratis
Ontdek hoe Uptrends' monitoring u kan helpen uw websites, API’s en meer te monitoren met een gratis proefperiode van 30 dagen. U hebt geen creditcard nodig!
Ga aan de slag